عاشقانه ای سروده ام برای تو

چنین مردی که من دارم ،کدامین مادری دارد

کدامین مادری پوری چنین شیرین زبان دارد

محمد آن شبی آمد که آن پیغمبرم آمد

میان برف و بارانی دو نور دیده ام آمد

تو صدرایی ، تو بالایی ، نه آن بالا ، تو ... (( والایی))

و میدانم در آینده عصای دست بابایی

تو پاکی ، همچو یک شبنم ، نشسته بر گل مریم

بزرگی ، اینک آرامم دگر در لحظه ی مرگم

خداوندا ، نگهدارش ، اسیر غم مگردانش

اگر رنجیدی از طفلم ، تو را ، او ، رو مگردانش

ا